Willekeurige bemoediging
  • Zacht gefluister…
    Het huis is nog in vredige rust… maar hoelang zal het nog duren? Ik ben weer eens bij mijn dochter, …
Recente reacties
Archief

CD: U bent er altijd

Here is the Music Player. You need to installl flash player to show this cool thing!

25 maart 2008

SInds een paar maanden werk ik bij een zorgverleningsorganisatie die deel uitmaakt van “de Hoop” in Dordrecht. Mensen komen met hun noden en problemen en via ons kunnen ze dan doorstromen naar de Hoop zelf, of bij ons verder begeleid worden.

Zo ben ik nu een poosje daar werkzaam en ik moet zeggen dat er wel veel op je af komt als je daar werkt. De dingen die mensen meegemaakt hebben, de ellende waarin mensen zich bevinden en de nood van hun hart, dat raakt me echt heel diep. Enkele dagen geleden heb ik hier een gedicht gepubliceerd dat ik geschreven had na zo’n diepgaand gesprek met iemand. En ik zal het zodadelijk hieronder nogmaals opschrijven, ik denk dat je het heel anders leest als je een stukje achtergrond ervan kent. Dagelijks komen er mensen die zo beschadigd zijn, beschadigd door allerlei oorzaken. Mensen die kostbaar zijn in Gods ogen en die door Hem geliefd zijn. Soms gebeurt het dat je als hulpverlener meehuilt met de mensen, en ik denk dat dat komt doordat de Here God Zijn ontferming in ons leven heeft gelegd, en met “ons” bedoel ik ieder kind van God. Ik denk dat Hijzelf ook meehuilt met het verdriet van deze kapotte mensenkinderen. En wat is het dan toch mooi dat we een stukje van die liefde mogen aanbieden aan deze mensen, wat is het mooi als je ziet dat ze hun hart voor je openen en je een kijkje naarbinnen gunnen. Wat is het mooi als je merkt dat iemand je heel voorzichtig zijn of haar vertrouwen durft te geven. Maar het mooiste vind ik dat we deze mensen mogen brengen voor de troon van God, het is gebruikelijk om na elk gesprek te bidden met de mensen, en dan zie je dat er echt iets gebeurt, dan komen soms de tranen en dan zie je dat zo’n gekwetst mensenhart, aangeraakt wordt door de liefde van de Here God. Ach, weet je, ik denk dat we allemaal in onze eigen omgeving wel mensen kennen die beschadigd zijn, mensen met nood en met problemen, en deze mensen hebben geen veroordeling nodig, geen verwijten, nee, ze hebben het nodig dat er mensen zijn die hun armen om hen heen willen slaan, die ze bij de hand willen nemen en ze willen brengen voor de troon van de Here God, een stukje warmte, een stukje ontferming, een stukje begrip……….en het is helemaal niet moeilijk, we mogen uitdelen van datgene dat we zelf hebben ontvangen, mooi is dat, vooral als je bedenkt, juist deze dagen, welk offer de Here Jezus voor ons heeft gebracht. Geweldig!! Hij is ons grote voorbeeld.

Uw hand.

Ik zag vandaag een mens, oh Vader,
wanhopig zoekend naar Uw hand,
een hart vol pijn en vol van wonden
het vertrouwen zó geschonden,
een leven zo totaal gestrand.

Ik zag twee ogen naar mij kijken
boordevol van wanhoop Heer,
‘t  was als een schreeuw die niemand hoorde
toen die blik mijn hart doorboorde,
roepend: “help mij, ik kan niet meer”.

Ik voelde hoe een vraag zich vormde
binnenin dit mensenkind,
“is er iemand die kan helpen
om mijn pijn en leed te stelpen,
iemand die mij waardig vindt?”

Zo troosteloos was heel dit leven,
donker, elke deur op slot,
maar vanbinnen kwam dat vragen
naar die hand, om mee te dragen,
die schreeuw: “waar bent U toch, oh God?”

Ik zag twee andere ogen kijken,
hun blik ging dwars door alles heen,
die ogen schenen mij te vragen:
“jij kind, kunt toch helpen dragen?”
en dat ontroerde mij meteen.

Ik voelde hoe mijn hart zich vulde
met een liefde warm en goed,
hoe mijn handen opengingen
en daar kracht van Hem ontvingen,
en dat gaf mij zoveel moed.

ik reikte daar vandaag mijn hand
aan een gevallen mensenkind,
en hand in hand gaan wij nu verder
tot we komen bij de “Herder”
waar dit hart weer vrede vindt

facebooktwittergoogle_plusredditpinterestmail


5 + = 11