Laatste vervolg.

Wát is dan toch wel datgene waar de Here Jezus niets mee kan…..? Wel, eigenlijk heel simpel, het is “onze eigen wil”, dat is óf je trouwste compagnon, óf je grootste vijand. In ieder geval is dát het enige waar de Here Jezus géén overwinning over kan behalen. God heeft de mens geschapen met een eigen wil, de mogelijkheid om eigen keuzes te maken, hetzij goede, hetzij verkeerde keuzes, dát is geheel aan ons. Maar niemand anders dan wijzelf, heeft de controle over onze eigen wil. Niemand anders is verantwoordelijk voor wat wij doen dan wijzelf.

De Here Jezus zegt zelf over Zijn komst naar de aarde het volgende: Mattheus 10:34Meent niet, dat Ik gekomen ben om vrede te brengen op aarde; Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard. Hij kwam om het zwaard te brengen, een wapen voor ons, bedoeld om mee te strijden. Maar waartegen? Tegen de grootste vijand die wij hebben, de énige vijand die nog niet openlijk tentoongesteld is, ons eigen ik……onze eigen wil. En dan zegt Hij in Lucas 13:24 : Hij zeide tot hen: strijdt om in te gaan door de enge poort, want velen, zeg Ik u, zullen trachten in te gaan, doch het niet kunnen.

Ik moet er zo aan denken dat er ook in de bijbel staat dat wij mét Hem, de Here Jezus, méér dan overwinnaars kunnen zijn. Wij kunnen, tezamen met Hem, dat éne overwinnen waar Hij dat niet kon, wij kunnen ons eigen ik inleveren, ondergeschikt maken aan de wil van God, zoals de Here Jezus dat ook gedaan heeft. Hij moet groter worden in ons leven, en ons eigen ik moet kleiner en kleiner worden…….dat is niet gemakkelijk, maar wij hebben een wapen gekregen, het zwaard, het woord van God, waarmee we moeten strijden. Want het is een opdracht, een schreeuw bijna die vanuit het hart van de Here Jezus naar ons toe wordt uitgeróépen, stijdt toch, want anders zul je het niet halen, dan is mijn komst voor jou tevergeefs geweest………….

Kerstfeest, het feest van de geboorte van de Here Jezus, het feest van Zijn verjaardag, en inplaats van elkaar te feliciteren, elkaar geschenken te geven, kunnen we dit kerstfeest misschien eens anders invullen? In de eerste plaats door ons diep en diep te realiseren hóé geweldig het was dat de Here Jezus álles heeft verlaten en álles op het spel gezet heeft voor ons. Hem daarvoor de dank en de lofprijs van ons hart te brengen zónder daar verlangens van onszelf tegenover te zetten. En daarnaast dátgene doen wat de Here Jezus ook deed, tegen onze Hemelse Vader zeggen: niet mijn wil, maar Uw wil geschiede. Een belofte om met alles wat in ons is, ons in te zetten voor de strijd tegen ons eigen ik. Ook al zullen we daar nog best fouten in maken, tóch is het belangrijk om in ieder geval met ons hele hart dit te willen. En van daaruit mogen we sámen met de Here Jezus méér dan overwinnaars worden in ons eigen leven en zó de strijd winnen en uiteindelijk ingaan door die enge poort. Het einddoel halen waarvoor de Here Jezus zich zó heeft ingezet.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Dan volgt hier het volledige gedicht, compleet mét het laatste coupletje van vandaag.

Here Jezus, lief klein kindje
slapend in dat warme hooi,
hoe heerlijk om aan U te denken
want U maakt mijn leven mooi.
Vertederd laat ik U maar slapen
heel zachtjes, sluip ik rond U heen
en ga mijn weg zo door de dagen,
in een stilte, zacht, sereen……

Here Jezus, lief klein kindje
ook vandaag brengen wij eer,
we zingen zacht over de kribbe
en leggen onze lofzang neer.
Hoe geweldig, hoe verlangend
klinkt het lied óók in mijn hart,
vrede, vrede, hier op aarde
weg met oorlog, weg met smart…..

  Here Jezus, lief klein……”oh vind je?
denk je dat Ik dáár nog lig?
stilletjes met dichte oogjes
een lachje op Mijn klein gezicht?”……
Here Jezus, zeg, waar bent U?
zoekend kijk ik in het rond,
U bent niet meer daar waar U eerst was,
niet meer daar waar men U ooit vond?

Here Jezus, Man van smarten
grote, trouwe, sterke Held,
U had moed, ja U mijn Redder,
U stónd, temidden van ’t geweld.
U Heer, nam al ver tevoren
een zó rigoreus besluit,
U verliet Uw één en alles
voor Mij kwam U Uw hemel uit.

U kwam om voor mij te strijden
doch U deed dat kalm en stil,
geen geweld, en ook geen wapen,
U gebruikte slechts “Uw wil”.
Want díé kon U overgeven
in Uw Vaders trouwe hand,
niet Uw eigen wil zou gelden,
U Heer, U koos ónze kant.

U kwam als een lief klein kindje
dat volwassen werd en sterk,
en U bracht voor mij een wapen
waarmee IK nu strijd en werk.
In mijn eigen leven snijd ik
elke vezel door die mij nog bindt,
opdat ik volkomen vrij ben
dánkzij U, een Koningskind!