De zegen des Heren, die maakt rijk, zwoegen voegt er niets aan toe. Spr.10-22.

Het is waar, de zegen des Heren maakt rijk. Ik heb weleens zo het een en ander verteld over mijn eigen leven, en vandaag wil ik vertellen over de zegen die mijn leven rijkt maakt. Een bekend gezegde is “geld maakt niet gelukkig” en dat is waar, hoewel het soms wel gemakkelijk is om er wat van te hebben hoor Maar je geluk hangt er niet van af. Zoals iedereen nu inmiddels wel weet, ben ik al 15 jaar alleen met de kinderen. Toen ik destijds met ze in dit huis kwam wonen waren ze nog heel klein, de jongste was toen net 2 jaar geworden, de anderen 5, 6 en net 8 jaar oud. Alle kinderen zijn verschillend en de één verwerkt de dingen gemakkelijker dan de ander en ook mijn kinderen hebben, ieder op hun eigen manier, het gemis van hun vader moeten verwerken. Maar gelukkig hebben ze ook nog een hemelse Vader, en Hij heeft voor hen, maar ook voor mij, al die jaren fantastisch gezorgd én nog steeds!

Rijk qua geld waren we niet, ik had een éénouderuitkering en daar moesten we het mee doen, maar aan alle kanten heb ik telkens weer ook in dat opzicht, de zegen van God mogen ervaren, Hij zorgde elke keer precies op tijd dat we alles hadden wat we nodig hadden. Ook als er in het huishouden weleens iets kapot ging, dan toch kregen we op de één of andere manier vervanging. Vele malen heb ik tweedehands spullen gekocht, en dan verkocht ik de spullen die ik had, en nooit heb ik er iets hoeven bijleggen, ik hield er elke keer weer, toch nog iets aan over. We hebben geleerd om met kleine dingen blij te zijn, bijv. toen de kinderen klein waren, was het zo dat we in de vakantie altijd een keer bij de Mc.Donalds gingen eten, en dat was voor hun een feest. (Nu ze zelf hun geld verdienen is het toch wat meer gewoontjes.)

Maar ook in andere opzichten zijn we gezegend, we hadden en hebben een goede band met elkaar, we kunnen over alles praten, voor alles bidden en zijn er voor elkaar als dat nodig is. Ook de kinderen onderling kunnen alles voor elkaar, maar ook voor anderen, missen en zijn stuk voor stuk tot mooie, waardevolle mensen uitgegroeid. Mijn oudste dochter, van 23, belde van de week op, ze had van haar buurvrouw gehoord dat de overbuurman ernstig ziek is en niet meer lang te leven heeft, waar ze van schrok hoewel ze de overburen alleen van gezicht kent en nooit echt contact met ze heeft gehad. Maar dezelfde middag heeft ze een bos bloemen gekocht voor de overbuurvrouw, ze heeft een mooie kaart voor die man gekocht en daarop geschreven dat er Iemand is die van hem houdt (deze mensen zijn niet gelovig) ze heeft erbij geschreven dat ze thuis voor hem zou bidden en nog wat meer dingen, en ze heeft het diezelfde dag nog bij deze mensen gebracht. Ze heeft ook ons gevraagd om voor deze man te bidden en verder mogen we het aan de Here overlaten, maar ik vond het zo moedig van haar en zo mooi.

Ook de andere kinderen schamen zich er niet voor dat ze van de Here God houden en praten erover met hun collega’s en vrienden, mijn andere dochter van 20, is voor een jaar in Engeland, en zij had daar iemand ontmoet waarmee ze bevriend raakte en ze vertelde mij dat ze heel bewust met hem nog niet had gesproken over het feit dat zij een christen, een kind van God is, omdat ze zo heel graag wil dat men het aan haar kan zien en merken, ook zonder woorden. En deze jongeman had al heel snel aan haar gevraagd of zij soms een christen was, en zo zijn ze daarover aan de praat geraakt op een hele positieve manier, en binnenkort gaat hij een keer met haar mee naar de samenkomst. Ze vond dat zelf zó mooi en dat is het ook natuurlijk.

Ik heb mij altijd rijk gevoeld met mijn kinderen, en ik heb God er al zó vaak voor gedankt, maar deze week drong het ineens tot mij door dat ik eraan mee heb mogen helpen om mijn kinderen tot deze mooie mensen te laten uitgroeien. Nog nooit eerder heb ik daar bij stilgestaan, en ik werd er eigenlijk helemaal blij van. Weet je, ik heb de kinderen altijd gezien als een geschenk van God, Hij had ze ons toevertrouwd en aan ons (en later aan mij) de eer om voor ze te zorgen. En als ik ze dan nu bekijk, dan weet ik dat ze voor mij een enorme rijkdom vertegenwoordigen. Tegenwoordig zijn veel mensen alsmaar bezig om te werken voor een mooi huis, een mooie auto, vakanties, dure spullen, noem maar op, maar voor de kinderen blijft er vaak zo bitter weinig tijd over, terwijl ze toch zo belangrijk zijn. Of als er geen kinderen zijn dan toch worden de zegeningen van God zo snel over het hoofd gezien, zomaar voorbijgelopen, omdat er zoveel andere dingen de aandacht opeisen. Nee, ik weet het zeker, geld alleen maakt niet gelukkig, en je kunt zwoegen zoveel als je wilt, maar als je het enkel en alleen doet voor aanzien en materiële dingen, dan brengt het weinig bevrediging in je leven. Het is enkel en alleen de zegen des Heren die ons rijk maakt, en die zegen mag ik iedere dag opnieuw ervaren in mijn leven en in dat van de kinderen en daar ben ik echt heel erg blij mee en dankbaar voor. Echte rijkdom vind je niet op je spaarrekening, echte rijkdom vind je in iedere zegening van God. Voor mij zijn dat vooral ook mijn kinderen, maar in alle dingen die gebeuren kun je Gods zegen zien en ervaren.

Ik ben rijker dan ik dacht
rijker dan ik zelf wel wist,
ik zag de rijkdom in mijn kinderen
en ik heb mij daarin niet vergist.
Zij zijn mijn grote Godsgeschenk
zo kostbaar en bijzonder,
zij zijn een zegen in mijn leven,
ontvangen uit Zijn hand, mijn wonder!