Gisteren heb ik geschreven over het feit dat we ons zo gauw tekort voelen schieten, maar hoe de Here Jezus alle dingen kan gebruiken om ons tot een zegen te stellen voor andere mensen.

Zo heb ik gisterenochtend de telefoon gepakt en iemand opgebeld, ik heb er vorig jaar over geschreven, een vrouw die anderhalf jaar geleden in enkele maanden tijd haar man én haar dochter verloor, en hoe haar kleindochter haar opa en haar mama verloor. Ik heb deze mensen steeds opnieuw op mijn hart om voor te bidden, hoewel ik ze niet kende (de oma had ik nog nooit gezien of gesproken) de kleindochter kende ik alleen maar van het zien in de kerk. Ik had ze met de kerst een pakketje en een kaart gestuurd en ik kreeg van beiden een briefje terug. Deze oma schreef wat moeilijk omdat ze parkinson heeft, maar ze had haar telefoonnummer opgeschreven op de kaart, zelfs 2 maal en ik had juist twee weken terug weer eens een kaartje gestuurd en geschreven dat ik haar in die week zou bellen, maar doordat het toen met mijn vader ineens zo achteruit ging en hij overleed, was daar nog niets van gekomen. Dus gisteren heb ik haar gebeld en hoewel ik haar nog nooit gesproken had, vond ze het zo gezellig om even een praatje te maken. Ze vertelde over zichzelf en over haar kleindochter en hoe het nu met hen beiden ging. Over van alles hebben we met elkaar gesproken en het was een heel fijn gesprek, voor ons alletwee.

’s Middags ben ik naar een andere vrouw geweest, over haar heb ik ook wel eerder geschreven, ze woont nu in een verzorgingshuis en ze heeft bijna geen familie meer, op twee nichtjes na die erg lief voor haar zijn, maar die jammer genoeg niet zo dicht in de buurt wonen. Ik had haar een beetje uit het oog verloren, maar gelukkig had de Here haar niet uit het oog verloren. Hij legde mij deze zuster op het hart en zo ben ik haar weer gaan bezoeken en heb de Here én haar, beloofd dat ik elke maand bij haar langs zou komen, waar ze heel erg blij mee was. Eigenlijk was de afspraak dat ik anderhalve week geleden op zaterdag bij haar zou komen, maar ook dat is door het overlijden van mijn vader niet doorgegaan. Ik had nog geen nieuwe afspraak met haar gemaakt, maar ben gisteren zomaar ’s middags bij haar langsgegaan. Ik had wat lekkers gekocht bij de bakker en dat meegenomen en ze straalde toen ik kwam. Ze vond het geweldig. Ik heb voor ons samen een kopje koffie gemaakt en echt de tijd voor haar genomen. Ze vertelde dat de zusters wel lief waren, maar dat het zo jammer was dat ze zo weinig tijd hadden om eens een praatje te maken, het moest allemaal zo gehaast. Maar nu ik er was heeft ze eens heerlijk zitten vertellen over allerlei dingen, we hebben ook samen herinneringen opgehaald aan onze oude gemeente waar we 25 jaar met elkaar opgetrokken zijn, ook herinneringen aan mijn vader die ze
ook al die jaren heeft gekend, en zo hadden we een hele mooie middag samen.

Opnieuw zomaar kleine dingen, dingen waarvan je denkt, “och, het is maar zó weinig wat ik voor ze kan doen”, maar voor deze mensen was het tot zegen en dat vond ik zó mooi, dan kan ik alleen maar dankbaar zijn.

Zuivere en onbevlekte godsdienst voor God, de Vader, is: omzien naar wezen en
weduwen in hun druk en zichzelf onbesmet van de wereld bewaren. Jacobus 1:27

Er wordt hier gesproken over weduwen en wezen, mensen die verliezen geleden
hebben, mensen die alleen zijn, die eenzaam zijn, mensen in nood.

Zuivere en onbevlekte godsdienst, waar dus niets op aan te merken is, wil zeggen dat je hart op God gericht is, dat je er echt mee bezig bent om jezelf rein van deze wereld te bewaren, dat je denken en je doen met God in overeenstemming zijn en in zo’n situatie kan Hij tot ons hart spreken, dan is daar dat Contact en dan kan Hij ons ook mensen laten zien die ons nodig hebben, ons opmerkzaam maken op de nood van anderen. Ik wil toch graag veel meer alert zijn, gehoorzaam zijn, goed luisteren en Gods liefde en ontferming in mij en door mij heen laten werken. Er heerst zoveel geestelijke armoede in Nederland, terwijl we in Hem juist rijk te noemen zijn, en van die rijkdom wil ik graag uitdelen, het hart van de eenzamen en de beschadigden, de mensen die verliezen geleden hebben, aanraken met de liefde van God, onze Vader.

       Weduwen en wezen
en mensen vol van pijn,
voor hen zou ik zo graag
een lichtje willen zijn.
De warmte van mijn Vader
die Hij mij steeds weer geeft,
wil ik met liefde brengen
aan wie dat nodig heeft.