Vergeving, iets dat van essentieel belang is, vergeving ontvángen, maar óók die ander vergeven wat men ons heeft aangedaan.In de bijbel staat hier een heel mooi voorbeeld van in Matth.18:21-35. Hier vertelt de Here Jezus een verhaal over een koning, en deze koning had een slaaf die hem heel erg veel geld verschuldigd was. De koning liet hem halen en vroeg om het geld, maar de slaaf kon niet betalen. Toen beval de koning dat hijzelf, zijn vrouw, zijn kinderen, en al zijn bezittingen verkocht moesten worden, zodat de schuld betaald kon worden. Maar de slaaf viel voor de koning op de grond en smeekte hem om nog wat geduld met hem te hebben, en dan staat er invers 27: De heer van de slaaf kreeg medelijden met hem en hij liet hem vrij en schold hem de schuld kwijt. En dat was geweldig, als je zóveel schuld hebt en het wordt je dan kwijtgescholden, maar dan vertelt de Here Jezus verder, die slaaf kwam onderweg naar huis een medeslaaf tegen, en deze was hem op zijn beurt ook wat geld schuldig, maar slechts een klein beetje, en dan wordt die eerste slaaf boos op hem en verlangt onmiddellijke betaling. Maar ook deze slaaf kan niet betalen en ook hij werpt zich op de grond en smeekt om medelijden. Maar hij krijgt geen medelijden, hij werd gevangen gezet en moest eerst zien zijn schuld te betalen voordat hij vrijgelaten zou worden. Dan hoort de koning, via anderen die dit gezien hadden, van het handelen van deze slaaf en dan wordt hij verschrikkelijk boos en dan zegt hij invers 33-34: Hadt ook gij geen medelijden moeten hebben met uw medeslaaf, zoals ik ook medelijden had met u? En zijn meester werd toornig en gaf hem in de handen van de folteraars, totdat hij hem al het verschuldigde zou betaald hebben.

Als je dit verhaal zo leest, dan denk je: belachelijk dat die slaaf, die notabene zó’n enorme schuld werd kwijtgescholden, zó handelt tegenover zijn medeslaaf……..maar als je dit gaat vertalen naar ons eigen leven, hoe zit het dan? Ons is een gigantische schuld kwijtgescholden, de Here Jezus heeft voor ons de prijs betaald en de straf gedragen, en daardoor zijn wij absoluut vrijgesproken van elke schuld. Maar als het er dan om gaat om een ander iets te vergeven wat hij of zij ons heeft aangedaan? Weet je, ik hoor heel dikwijls zeggen van, ja oké, ik weet dat ik zou moeten vergeven, maar je weet niet wat mij allemaal is aangedaan, er is téveel gebeurd……… En dat kan echt wel waar zijn, er gebeuren dingen in de levens van mensen waar je je afschuw over kunt uitspreken, en waarvan je inderdaad menselijk gesproken kunt zeggen dat het niet mogelijk is om te vergeven. Maar dan tóch wordt er van ons gevraagd om die ander zijn schuld te vergeven, zelfs tot zeventig maal zeven, dit zijn dingen die de Here Jezus zélf tegen zijn discipelen zegt en die ook voor ons gelden, dingen die zeer belangrijk voor ons zijn.

In dit bijbelstukje lees je hoe de meester zijn slaaf, die hij reeds zijn schuld hád kwijtgescholden, alsnóg hem in handen van de folteraars geeft omdat hij zijn medeslaaf niet zijn schuld had kwijtgescholden, en dan staat er dat de Here Jezus zegt in Matth.6:14-15: Want indien gij de mensen hun overtredingen vergeeft, zal uw hemelse Vader ook u vergeven; maar indien gij de mensen niet vergeeft, zal ook uw Vader uw overtredingen niet vergeven.

Hier staat dus dat een ieder die niet kan vergeven, verloren zal gaan. Want er staat heel duidelijk dat als wij niet die ander vergeven, God ook óns niet zal vergeven. En als onze zonden niet vergeven zijn, kunnen wij niet ingaan in Gods heerlijkheid…..
En hóé moeilijk het ook soms kan zijn, wat dat kán het zijn, tóch is het iets wat God van ons vraagt, en alleen al het willen gehoorzamen is genoeg, want dan zal Hijzelf ons daarin ook verder helpen om tot die volkomen vergeving te kunnen komen.

        Vergeven, ’t kan zó moeilijk zijn
men kan een leven zó vernielen,
niemand kent de diepte van je pijn
en om dan tóch maar neer te knielen?
Vergeven, iemand die je haat?
die jou kapot maakte vanbinnen?
ja, God zegt “kom, doe het nou maar,
Ik help je wel, maar jij moet beginnen”.