15 april 2008

april 15th, 2008

Wat horen we toch veel narigheid tegenwoordig. Steeds vaker horen we van moord en doodslag, van mensen die hun eigen kinderen vermoorden, of hun ouders, echtgenoten, collega’s, noem het maar op. Jonge mensen die in het wilde weg om zich heen schieten middenin een school. Mensen die zomaar in hun huis of op de straat worden overvallen en dusdanig verwond raken dat zij eraan overlijden, vreselijk. Net zo vreselijk is het dat er mensen zijn die op een gegeven moment zichzelf van het leven beroven. En altijd weer hoor je op het nieuws dat de buurtbewoners nooit gedacht hadden dat het in dat speciale gezin er zo naar aan toe ging, ze hebben ook nooit gezien dat de daders zulke slechte dingen deden, ze kunnen het zich nauwelijks voorstellen, dát hadden ze nooit gedacht……………en toch, deze “daders” zijn dikwijls wanhopige mensen die geen uitweg meer zien voor hun problemen en die dan een rigoreuze beslissing nemen die vele mensenlevens zal beïnvloeden.

Wist je trouwens dat er op dit moment zelfs zulke mensen in onze eigen straat kunnen wonen? Heb jij ze weleens gezien? Nee? heb je er weleens naar gezocht dan? Hoe gaat dat met ons, wanneer er zo iets vreselijks bij ons in de straat of bij ons in de buurt zou gebeuren? Zijn wij dan ook van die mensen die roepen dat we het nooit gedacht hadden omdat het toch zo’n net gezinnetje was, of zo’n fijn stel of wat dan ook? Wij hebben dit soort wanhopige mensen iets te bieden, wij kunnen hen de liefde van God de Vader en de liefde van de Here Jezus aanbieden, levensveranderende liefde, geweldig! laten we rondkijken in onze omgeving, biddend voor de mensen die om ons heen wonen. Laten we vragen aan de Here God of wij mogen zien met Zijn ogen, dan zien we heel andere dingen dan wanneer we met onze eigen ogen kijken naar de mensen, en hopenlijk mogen we dan ons steentje bijdragen…..

Wanhopig mensenhart

O wanhopig mensenhart
wie kent toch jouw gedachten?
Wie kent de oorzaak van jouw pijn,
wié stal jouw dag en bracht alleen nog nachten?
Ik bid met heel mijn hart tot God;
“Heer kóm toch met Uw redding, met Uw leven,
als U mij gebruiken kunt, dan graag,
ik wil mijzelf hiervoor graag geven”.

O wanhopig mensenhart
wie kan jou nog helpen?
wie kent de diepte van jouw nood,
wie kan jouw tranen stelpen?
Ik weet dat er geen mensen zijn
die aan jouw pijn kunnen raken,
maar ik geloof dat er een Vader is
die alles nieuw kan maken.

O wanhopig mensenhart
wie kan jou helpen hopen?
wie kan voor jou de lasten dragen
en zo naast je lopen?
De Here Jezus droeg jouw pijn
Hij droeg jouw zonden en je nood,
Hij kent jouw diepste leed en rouw,
maar Zijn liefde is zó groot.

O wanhopig mensenhart,
vat weer nieuwe moed,
neem die grote liefde aan
die zo warm is en zo goed.
God geeft nieuwe kansen,
nieuwe toekomst, nieuwe hoop,
Hij geeft nieuwe vreugde
onbetaalbaar, voor geen geld te koop.

O wanhopig mensenhart,
ik geef je reden om te leven,
God sprak woorden uit van hoop
die ik aan jou graag door wil geven.
Hij houdt van jou zoals je bent
dat is genoeg voor Hem,
jouw hart, dat is wat Hij verlangt,
kom, luister naar Zijn stem.

O wanhopig mensenhart,
toon me jouw gezicht,
opdat ik jou kan vinden
en je brengen in het licht.
Ik wil je zien en horen,
‘k wil biddend naast je staan
en dan ook met jou samen
naar Vader God toegaan.