Ik ben er even een weekje tussenuit geweest, heerlijk op een rustig plekje hier in Nederland. Vlakbij het bos en weids landschap waar ik van genoten heb. Ik heb veel gepraat met mijn gastgever en één van de gesprekken ging erover dat alles er op wijst dat we toch in een tijd zitten waar de dingen ineens zo beangstigend dichtbij kunnen komen. Zo had ik laatst een berichtje over het implanteren van een chip in het lichaam. Je kon je handtekening op de site zetten en zo protesteren tegen de invoer van deze chip. Ik heb dat weliswaar gedaan, maar in de bijbel kun je over deze dingen lezen en daardoor weet ik ook dat we het wellicht ietsje uit kunnen stellen, maar het tegengaan zal niet lukken omdat de bijbel voorzegt dat dit ook één van de dingen is die staan te gebeuren. Toen kwamen we uit bij de vraag: hoe zou je op zoiets reageren. Uiteraard zal het niet van de ene op de andere dag gebeuren, en in eerste instantie zal de chip naast het geld bestaan, maar van lieverlee zal het geld verdwijnen en zul je niets meer kunnen kopen of verkopen zónder zo’n chip. Stel nou dat je veel geld hebt, of je hebt een gezin met kinderen die afhankelijk van je zijn, dan zal wellicht de keuze erg moeilijk worden………..? Je kunt niet meer terugvallen op je bankrekening, alles wat je in de loop der jaren bij elkaar gespaard hebt zul je verliezen als je geen chip neemt. Je verliest ook je huis want de hypotheek kun je niet meer aflossen, je kunt het gas en licht niet meer betalen, of, in het geval van een huurhuis, de huur. Je auto moet je laten staan want de brandstof kun je niet meer betalen, enz, enz, wat ga je doen, waar ga je naartoe? Hard gewerkt, zuinig geleefd en alles wordt je weggestolen zonder dat je er nog iets aan kunt doen.

het is weleens goed om je zulke dingen af te vragen, afgezien van de vraag óf wij die tijd meemaken of niet. Ik vond het fijn om hiermee bezig te zijn en me af te vragen hoe ik op zoiets zou reageren. Weet je, ik heb in de loop der jaren zó geleerd om echt afhankelijk te zijn van mijn hemelse Vader, zo dikwijls heeft Hij ons uitkomst gegeven als de situatie totaal uitzichtloos leek. Maar daardoor is ook de band met Hem, en het vertrouwen in Hem gegroeid. Ik weet uit ervaring dat mijn Vader mij nooit in de steek laat en dat Hij mij altijd te hulp komt. Dit te bedenken deed mij goed, maar het kan altijd nog beter, en ik bid dat dit vertrouwen alleen nog maar mag groeien en dat het nooit zal vervlakken of lauw zal worden. Echt mooi werd het toen wij ’s middags in het bos gingen wandelen en de Here mij, door de natuur, zo’n heel mooi beeld gaf wat helemaal teruggevoerd kon worden op ons gesprek van ’s morgens.

We liepen door het bos, de hond, die ik meegenomen had, liep te rennen en leefde zich eens helemaal uit. Het was een mooie dag en de zon scheen. Terwijl we daar door het bos liepen zag ik allemaal bomen die omgevallen waren. Door de stormen van de afgelopen tijd waren ze afgeknapt. Sommigen heel dicht bij de grond, anderen wat hoger, sommigen waren met wortel en al uit de grond gekomen, maar er lagen veel bomen op de grond. Er waren bomen bij die nog een groene bladerkroon hadden, maar ze waren bezig af te sterven omdat ze niet meer verbonden waren met dat onderste stukje stam dat nog in de grond geworteld was. Er zat een beetje leven in die bomen maar niet genoeg om staande te blijven tijdens de storm. En daar lagen ze, dood te gaan……………Het sprak mij aan, ik dacht aan de brief aan de gemeente te Sardes, waar gezegd wordt dat ze de naam hebben levend te zijn, maar eigenlijk dood zijn. Wij, christenen, zijn bomen in hetzelfde bos, we zien er allemaal mooi en levend uit, maar wat gebeurt er wanneer er een storm opsteekt? Wanneer het vuur ons na aan de schenen wordt gelegd? Blijven we staan of vallen we om? Weet je, wij hebben nu nog de tijd om te groeien, om aan onze relatie met onze hemelse Vader te werken, zodat we vastgeworteld zullen staan, opdat er genoeg leven in ons is om krachtig en sterk te zijn om in de ergste stormen nog te kunnen blijven staan.

We hebben op een bankje gezeten in dat bos en over deze dingen gesproken en ons gerealiseerd dat het belangrijk is om hierover te denken, om ermee bezig te zijn en om opnieuw ons leven te bekijken en te zien of er dingen veranderd zouden moeten worden. We leven in een wereld waar het belangrijk is om carriëre te maken, geld te verdienen, dingen voor jezelf en je kinderen te kunnen kopen zodat we meetellen in deze maatschappij. Matth. 6:19-21: Verzamelt u geen schatten op aarde, waar mot en roest ze ontoonbaar maakt en waar dieven inbreken en stelen; maar verzamelt u schatten in de hemel, waar noch mot noch roest ze ontoonbaar maakt en waar geen dieven inbreken of stelen. Want waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn.

We zijn allemaal bomen in hetzelfde bos, maar welke boom blijft staan en welke valt om? 

In deze relatieve stilte
heb ik nog alle tijd
om te groeien en te bloeien
en raak ik echt niets kwijt.
Doch als de stormwind opsteekt
en alles aan mij beeft,
dán zal het pas gaan blijken
of deze “boom” écht leeft.