God is geen God van tucht en van wetjes, God is een God van liefde……………..deze uitspraak hoor je weleens, maar klopt ‘ie ook wel? God is absolúút een God van liefde, daar ben ik het helemaal mee eens, en júíst omdát Hij zoveel van ons houdt, heeft Hij wel dégelijk regels en wetten gemaakt en is er een bepaalde mate van tucht nodig. Als je als ouder van je kinderen houdt, dan hebben ook de kinderen regels nodig en tucht. Ze hebben grenzen nodig binnen welke zij zich kunnen bewegen, maar als zij die grenzen overschrijden zit daar ook een consequentie aan vast. Zo hoort het te zijn, omdat kinderen daarmee kunnen leren, maar ook omdat ze een bepaalde mate van bescherming nodig hebben. Wij als ouders, wéten wat er allemaal kan gebeuren, en omdat we van onze kinderen houden stellen we regels in.

Wijzelf woonden tot voor kort in een nogal afgelegen dorp. Van de dichtstbijzijnde stad was het ongeveer zo’n 7 kilometer fietsen langs een industrieterrein en vervolgens langs een geheel verlaten weggetje waar je langs 1 boerderij komt, om in ons dorp te komen. Alle kinderen moesten langs die weg, ’s morgens en ’s avonds, om op school te komen. Allemaal hadden ze een fiets, maar omdat ze niet goed genoeg voor die fiets zorgden, was het licht nogal eens kapot. In de zomer was dat niet zo’n probleem, maar in de winter is het zowel ’s morgens, als ook in de namiddag al donker en hebben ze dat licht hard nodig. Omdat de gewone verlichting telkens kapot ging, heb ik toen van die verlichting op batterijen gekocht. Het enige dat de kinderen dan moesten doen was, het eventjes in de houders op de fiets zetten en dan konden ze ermee weg. En zelfs dat was nog teveel moeite zodat één van de dochters tóch weer zonder licht naar school ging en ze in de schuur liet liggen. Ik vond de lichten daar en ik was er boos over. Toen ze ’s avonds naar huis kwam vertelde ze dat ze later nog een keer naar de stad wilde omdat ze met een paar vriendinnen had afgesproken. Ik heb haar gezegd dat ze niet kon gaan omdat ze geen verlichting op de fiets had. Natuurlijk zei ze toen dat ze wél verlichting had, die lag immers in de schuur. Maar ik was boos, omdat ik herhaalde malen had gezegd dat ze die verlichting er even op moest zetten en ze totaal niet geluisterd had. Dus zei ik dat ze géén licht op de fiets had, die had ze wel kúnnen hebben als ze ’s morgens maar geluisterd had en ze erop gezet had. Ze lagen er tenslotte klaar voor, maar zij had gekozen om zonder licht weg te gaan, dus was het haar éígen keuze dat ze nu geen licht had, en dús mocht ze ’s avonds niet meer naar de stad. Dat vond ze toen heel onterecht en ze was daar ook behoorlijk boos over, maar het resultaat was dat ze niet meer zonder die lichten weggegaan is, voortaan zaten ze keurig op de fiets.

Dit is maar een klein voorval natuurlijk, maar onze Vader God heeft voor ons óók regels gemaakt, en die dienen enkel en alleen voor ons welzijn, ons behoud, onze bewaring en ze zijn uit pure liefde voor ons opgesteld.

Tucht is hetzelfde als discipline, het betekent “gehoorzaamheid aan voorschriften en bevelen”. De Here Jezus gaf de discipelen de opdracht om uit te gaan en al de volken eveneens tot Zijn discipelen te maken. Discipelen zijn volgelingen die achter de leer staan en die dus ook gehoorzaam willen zijn aan de regels en voorschriften van die leer. In dit geval aan alles wat de bijbel ook óns leert. We hebben allemaal die tucht nodig, en vooral in de Spreuken vind je uitspraken die over tucht gaan. Een paar wil ik er opschrijven, gewoon om te zien wát de bijbel er nou eigenlijk onder andere over zegt.

Spr.1:7b : de dwazen verachten wijsheid en tucht.
Spr.4:13 : Houd vast aan de tucht, laat haar niet los, bewaar haar, want zij is uw        leven.
Spr.6:23 : Want het gebod is een lamp en de onderwijzing een licht, de vermaningen der tucht zijn een weg ten leven.

Als je de spreuken verder leest dan kun je nog veel meer vinden over tucht. In deze teksten staat onder meer dat je de tucht nodig hebt om te kunnen leven, en dan kun je dit vertalen naar “eeuwig leven”. We hebben het nodig dat we Gods regels kennen en ons eraan houden. Ook in het nieuwe testament wil ik zomaar een paar stukjes pakken, maar dan waar het gaat om “tuchtiging” (bestraffing) zoals bijv. In Hebr.4:4b-8 : Mijn zoon, acht de tuchtiging des Heren niet gering, en verslap niet, als gij door Hem bestraft wordt, want wie Hij liefheeft, tuchtigt de Here, en Hij kastijdt iedere zoon, die Hij aanneemt. Als tuchtiging hebt gij dit te dragen: God behandelt u als zonen. Want is er wel een zoon, die door zijn vader niet getuchtigd wordt? Blijft gij echter vrij van de tuchtiging, welke allen ondergaan hebben, dan zijt gij bastaards, en geen zonen. Zie je hoeveel liefde er uit dit stukje spreekt? Juist om te laten zien en voelen dat we échte kinderen van Hem zijn, tuchtigt God ons. En dan tot slot nog een stukje uit Openb.3:19a : Allen, die Ik liefheb (zegt God) bestraf Ik en tuchtig Ik.

Tucht en tuchtiging, twee dingen die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, de tucht ofwel discipline, is iets wat wij ons eigen moeten maken, en als we dan soms fout gaan, dan is daar de tuchtiging, de bestraffing die ons helpt om het een volgende keer anders te doen. En eigenlijk kun je het ook zien als een logisch gevolg van de fout die wij gemaakt hebben. Want gelukkig is er vergeving als wij onze fouten en zonden belijden, maar soms blijven er wel nog consequenties over die we dan ook zelf moeten dragen.

Is God een God van liefde? JA, zéker wel, maar óók een God van tucht en orde. Een God van regels………..maar al die regels tesamen vormen een brief, en als je ze heel goed leest dan zie je dat het geen gewone brief is, maar een regelrechte liefdesbrief!

Ik dank U God van liefde
Ik dank U God van trouw,
Ik dank U voor de regels
waarin ik lees: “Ik hou van jou”.
U schreef ze, mij tot heil
zorgvuldig, stuk voor stuk,
en als ik ernaar leef,
dan brengt mij dat geluk.