Vroeg in de morgen ging ik op weg
‘k ging naar het graf van Jezus heen.
Het was nog donker en ik had verdriet
om mijn Heiland, daar achter die grote steen.
Toen ik daar aankwam, toen schrok ik zeer
want de steen was weggerold van het graf,
men had Hem weggehaald, mijn dier’bre Heer
en ik wist niet waarheen.

Ik zag daar wel de tuinman, en hem sprak ik toen aan:
zeg mij toch, waarheen is Hij gebracht?
Toen keek Hij mij aan: Maria, klonk Zijn stem
‘en mijn vreugdekreet klonk door de nacht.
Meester, Meester, U bent het écht,
er was geen verdriet, geen twijfel meer.
Er is er maar Eén die mijn naam zó liefdevol zegt,
mijn Jezus, mijn Heer.

Vroeg in de morgen na een lange nacht
is voor mij de zon daar opgegaan,
er is geen twijfel meer, álles is volbracht
mijn Jezus, Hij is opgestaan.
Jezus, Jezus, U leeft echt
U nam de dood zijn rechten af,
het is zeker, U hebt alles volbracht
ja, U bent opgestaan uit het graf!