Joyce 10 mnd.

Tien maandjes oud, nog heel erg klein dus,
dat is onze jongste spruit.
Je ligt nog veel in bed en als ik hoor huilen
dan weet ik, oh, ’t popje ligt eruit.
Dat popje is voor jou belangrijk
als je het hebt ben je heel tevree,
maar als het per ongeluk is gevallen
dan huil je en je houdt niet meer op, oh nee.

Als ik dan eventjes bij je kom kijken
en ik leg het popje weer bij je neer,
dan kun je weer lachen en ben je tevreden
dan heb je geen verdrietjes meer.
Ik veeg zacht de traantjes van je wangen
en jij stopt je duimpje in je mond,
ik aai over je bolletje en loop weer weg
en jij kijkt tevreden in het rond.

Joyce is jouw naam en het betekent “vreugde”
en wij zijn met jou heel erg blij
en als ik je zie en je eventjes vasthoud
dan denk ik, wat een zegen ben jij toch voor mij.
Rijkdom is het wat ik zie,
zo’n heel klein mensje in mijn armen,
God heeft jou uniek gemaakt
en jouw lach, kan zelfs ’t kilste hart verwarmen.

En als ik je lieve, slapende snoetje
in je bedje zie, ’t popje in je armem gekneld,
dan weet ik, niets is op dit moment belangrijk
het popje is het enige dat nu telt.
langzaam gaan je oogjes open
slaperig kijk je om je heen, je ziet me staan,
ik til je uit je warme bedje
en je legt vertrouwelijk je bolletje tegen mij aan.

Je bent nog klein en je kunt het niet weten
maar in mijn hart is één grote wens,
Here God ontferm U voor altijd,
over dit kleine hoopje mens.
Help ons om dit kleintje te vertellen van U
laten wij een voorbeeld mogen zijn,
laat zij door ons heen Uw liefde mogen voelen
ook al is ze nu nog klein.
Laat ze bij ons veel van U mogen horen
en laat ze heel veel gaan houden van U,
zodat U in haar leven net zo belangrijk wordt
als dat kleine roze popje nu.