Als ik bedenk, de dingen die U deed
en hoeveel pijn U leed voor mij, dan wordt mijn hart zo blij,
als ik dan zie, de mensen met hun zorgen
ze weten niet wat morgen brengen zal.
Ze leven zonder U en denken alleen aan nu,
hun hart vaak vol van pijn en verdriet.
Ze zijn niet opnieuw geboren en straks gaan ze verloren
want ’t offer Heer van U, kennen ze niet.

Als ik dan denk aan ’t offer dat U bracht
Uw licht, dat in de nacht van mijn leven binnenkwam,
en ik zie dan de mensen om mij heen
ze zijn zo vaak alleen, zo eenzaam.
Ze hebben een goede baan en vechten voor hun bestaan
met straks hun oude dag in ’t verschiet,
het einde komt steeds nader en boven zit de Vader
verlangend, maar de mensen kennen Hem niet.

Als ik bedenk dat God zegt in Zijn woord
wie ’t nog niet heeft gehoord moet weten dat de Here leeft,
dan is het vaak dat ik verdrietig word,
ik schiet zo vaak tekort in mijn leven.
Wanneer wij zijn gered, dan is het ons gebed
dat and’ren Jezus zien door ons heen,
en ook al kost het strijd, we hebben niet veel tijd
om and’ren te vertellen van Jezus alleen.

Wanneer wij straks voor God zullen verschijnen
en Hij roept al de Zijnen, vergaderd rond de witte troon,
hoe zal dat zijn als wij daar eenmaal staan
en Hij kijkt ons dan aan, zo vragend.
Gaan wij met lege handen, gered, maar wel alleen
of brengen wij de zielen aan Zijn voet,
van welk een grote waarde zijn wij op deze aarde
wanneer wij gaan met velen, gered door het bloed.