Ik hoor mijn God in ’t fluist’ren van de zachte wind,
ik voel Hem in de warmte van de zon,
ik zie Hem in de ogen van een heel klein kind,
dat Hem zou prijzen als het praten kon.
Ik zie Hem in de bloemen tussen het groene gras,
ik hoor Hem in het ruisen van de zee,
in een vogeltje dat fluit, een eendje in de plas,
het slakje draagt zijn eigen huisje mee.

Ik zie Hem in de zon die ’s avonds ondergaat,
in de sterren als zij aan de hemel staan.
ik zie Hem in de morgen bij de dageraad,
want daarmee vangt de nieuwe dag weer aan.
Een poes die ligt te spinnen in de vensterbank,
de zee, die komt en gaat met eb en vloed,
de druiventrossen groeien prachtig aan hun rank,
God maakte alles mooi, zo wondergoed.

Ja, overal zie ‘k God, in alle dingen,
behalve in de mensen om mij heen,
ze kunnen niet meer danken, niet meer zingen
en velen zijn zo bang en zo alleen.
En daarom is het tijd dat wij ze gaan zeggen,
er is een God vol liefde en vol trouw,
je mag je leven in Zijn handen leggen,
Hij heeft je lief, Hij wacht al zo lang op jou.