Vanaf die dag veranderde jouw leven,
inplaats van alleen waren wij nu met twee,
op elke weg die jij bewandelde
ging Ik, je Vader, met je mee.
Ja, vol van blijdschap waren die dagen,
vol vreugde en vol levenslust.
Veel dingen kwam je aan Me vragen
en in je hart was er vrede en rust.

Zo leerde je Mij steeds beter kennen,
door de vreugden maar ook door de moeilijkheden heen.
Je wist, ik kan lopen, springen of rennen,
maar nooit laat mijn Vader mij alleen.
Ik was altijd daar om voor je te zorgen,
om je op te vangen wanneer je soms viel,
in Mijn tegenwoordigheid was je geborgen,
een weldaad naar lichaam, geest en ziel.

Maar nu is opeens al je blijdschap verdwenen.
je denkt dat Ik ver weg ben en je niet hoor,
je bent bezig te leren staan op je eigen benen
maar dat Ik in de buurt blijf dringt nog niet tot je door.
Je bent bang dat je valt en niet meer kunt opstaan,
daarom houd je je vast aan de mensen om je heen,
maar Mijn kind, ben je dan echt vergeten
dat Ik heb gezegd: “Ik laat je nooit alleen?”

Ik ben dezelfde liefdevolle Vader
die ik ook was toen je voor ’t eerst kwam bij Mij,
laat de mensen maar los, stel op Mij je vertrouwen
want Ik ga heel dicht aan je zij.
Ik wil je leren standvastig te wandelen,
dag aan dag, door het leven heen,
Ik wil dat je in vertrouwen gaat handelen
want Mijn kind, Ik laat je nooit, nooit, nooit alleen!