Overzicht van maart, 2016

Wanneer ik ’s morgens vroeg wakker wordt is het al licht, een klein beetje zonneschijn probeert al door te komen en heel de natuur is al wakker. Hoe anders is dat in de winter. Dan is het donker en koud, alles heeft moeite met het ontwaken, en wanneer ik dan zelf op ben, verlangt alles in mij ernaar om weer tussen die warme dekens terug te kruipen, terwijl ik daar nu geen behoefte aan heb en zo dadelijk fijn aan mijn dag begin.

Het is wonderlijk hoe alles toch zo gemaakt is dat het naar het licht verlangt. Mens en dier, planten, bloemen en bomen. Alles richt zich naar het licht. Er zijn zelfs mensen die in de winter een soort kunstlicht nodig hebben waar zij dan in- of onder- gaan zitten omdat ze anders depressief worden. Vanaf de eerste dag was het de bedoeling dat de schepping in het licht zou leven. In Genesis al kun je lezen hoe de Here God als eerste dat licht schiep. Gen.1:2-5 ; De aarde nu was woest en ledig, en duisternis lag op de vloed, en de Geest Gods zweefde over de wateren. En God zeide: Er zij licht; en er was licht. En God zag, dat het licht goed was, en God maakte scheiding tussen het licht en de duisternis. En God noemde het licht dag, en de duisternis noemde Hij nacht. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de eerste dag.

Op de eerste dag schiep God licht. Pas daarna werd al het andere geschapen, met uiteindelijk de mens als kroon op de schepping. Licht is heel belangrijk, door heel de Bijbel heen kun je dat lezen. Ook staat er dat God licht is, dat er in Hem geen enkele duisternis is. Wij zijn geroepen uit de duisternis tot Zijn wonderbaar licht. De schepping, die in het licht gemaakt is, voor het licht bedoeld was, is in de duisternis terecht gekomen, maar zoals een bloemzaadje uiteindelijk door die aarde heen naar boven, naar het licht, groeit, zo mogen ook wij dwars door het donker heen dat licht opzoeken.  Dat licht waarin we kunnen groeien en bloeien, dat licht waar we blij van worden en die elke depressiviteit doet verdwijnen, we hebben niets met duisternis te maken, wij zijn kinderen des lichts, zó was het bedoeld en zó mag het zijn.

Psalm 97:10-12: Gij die de Here liefhebt, haat het kwade; Hij, die de zielen van Zijn gunstgenoten bewaart, redt hen uit de goddelozen hand. Het licht is voor de rechtvaardige gezaaid, en vreugde voor de oprechte van hart. Gij rechtvaardigen, verheugt u in de Here en looft Zijn heilige naam.

Zoals het deze morgen fijn is om te luisteren naar de natuur, naar mooie muziek, een goed ontwaken zonder een terugverlangen naar mijn bed, zo mogen wij ook geestelijk ontwaken. Wakker worden en genieten van al wat God geeft en doet, zónder terug te verlangen naar de duisternis, naar een “geestelijk slapen”. Het is tijd om wakker te worden en te blijven, maar in het licht van God is dat niet moeilijk, dat geeft ons vreugde voor elke nieuwe dag.

U geeft mijn leven inhoud, zin,
U vult met Uw goedheid al mijn dagen,
U geeft mij reden om te danken Heer,
ik heb echt niets te klagen.
‘k Heb alles wat ik nodig heb
en als ik zo eens kijk
en al mijn zegeningen tel,
ontbreekt mij niets, wat bén ik rijk.

Deze woorden schoten me te binnen, ik heb ze ooit, vele jaren geleden, eens onder een blogje geschreven.

God geeft ons leven inhoud, Hij geeft mijn leven inhoud. Als ik over deze woorden nadenk dan vult mijn hart zich met dankbaarheid. Dankbaarheid omdat ik elke dag opnieuw mag weten dat de Here God er is, dat Hij van mij houdt, dat Hij met mij de dag wil ingaan, doorgaan en aan het einde van de dag ook met mij de nacht wil ingaan. Hij is er altijd, ik ben nooit één seconde alleen.

Als ik mij dit bedenk dan vind ik dat zo bijzonder, God weet alles van mij, Hij ziet alles van mij, wat ik doe, wat ik denk, wat ik alvast bé-denk, Hij weet ervan. Dat is zo’n geruststelling. Wat er ook in mijn leven gebeurt, Hij weet het, en ik mag in elke situatie mijn blik naar Hem opslaan en vertrouwen dat Hij mij erdoorheen helpt. Hoe dan ook, want soms hebben we ook hele eigen voorstellingen van hoe de Here God ons zou kunnen/moeten helpen, maar niet altijd doet Hij dat op de manier die wij ons voorgesteld hadden. Toch heb ik al dikwijls mee mogen maken dat de Here God voorziet, op welke manier dan ook, en hoe meer je dat meemaakt, des te groter ook het vertrouwen wordt in Hem.

Ik heb het best al vaak gezegd, maar David vormt in dat opzicht zo’n bron van inspiratie voor mij. Zoals hij de dingen beleeft en opschrijft in zijn Psalmen dat vind ik mooi. De worsteling, de wanhoop soms, maar ook altijd weer het vertrouwen dat hij uitspreekt. God heeft dat vertrouwen nooit beschaamd, en zo weet ik dat Hij ook mijn vertrouwen nooit zal beschamen. Zo zegt hij in Psalm 145:2-6: Ik zal U verhogen, mijn God, Gij Koning, ik zal Uw naam prijzen voor altoos en immer; te allen dage zal ik U prijzen, uw naam loven voor altoos en immer. De HERE is groot en zeer te prijzen, Zijn grootheid is ondoorgrondelijk. Geslacht aan geslacht zal Uw werken roemen, zij zullen Uw machtige daden verkondigen. Ik zal van de heerlijke luister Uwer majesteit en van Uw wonderdaden gewagen. Zij zullen spreken van de macht Uwer geduchte daden, en Uw grootheid wil ik vertellen. Zij zullen de roem Uwer grote goedheid verkondigen, en jubelen over Uw gerechtigheid.

God geeft mijn leven inhoud, Hij vult mij met Zijn liefde, Zijn vrede en rust, met Zijn wijsheid, met Zijn blijdschap, allemaal dingen die met geen geld te koop zijn. Dingen die niet zomaar weer weggaan. Het zijn dingen die zelfs in de grootste nood of in de ergste crisis van ons leven in ons blijven en ons erdoorheen helpen. Wie is als God? Is er iets of iemand die kan wat Hij kan? Is er iets of iemand die is zoals Hij is?

In Matth.5:9 (de zaligsprekingen) staat: Zalig de vredestichters, want zij zullen kinderen Gods genoemd worden.

In Jac.3:18 (uit Het Boek) staat: Vredestichters zaaien vrede en zij oogsten goedheid en rechtvaardigheid.

Een vredestichter is iemand die zíét dat er 2 partijen zijn die tegen elkaar in opstand zijn. Iemand die daar oog voor heeft, iemand die “geopende geestelijke” ogen heeft. 2 Partijen dus, de geest en het vlees. In Rom.8:6 staat: Want de gezindheid van het vlees is de dood, maar de gezindheid van de Geest  is leven en vrede. 

Wij hebben het alletwee in ons, de gezindheid van het vlees én de gezindheid van de Geest, en dat botst. En een vredestichter brengt vrede, dáár waar geen vrede is… allereerst in ons eigen hart dus. Volgens Gods woord, worden wij geacht om de goede strijd des geloofs te strijden, we worden opgeroepen om de gezindheid van het vlees af te leggen en de gezindheid van de Geest ervoor in de plaats te brengen. Vrede stichten/ zaaien, in ons eigen leven. Maar vaak vinden we dat zó moeilijk, we zien op tegen de duivel, en de uitspraak “de duivel is machtig, maar gelukkig is God álmachtig” is regelmatig te horen? Maar als je je nu bedenkt dat de duivel op zijn buik moet kruipen, waar plaatsen wij dan onszelf? waar plaatsen wij dan God?

God is zo groot en zo machtig, bij Hem is geen ding onmogelijk, wij kunnen de grootheid van God niet eens bevatten. We mogen ons realiseren dat wij overwinnaars zijn, dat we te maken hebben met een reeds overwonnen vijand, en bij de wapenrusting die we mogen aantrekken hoort ook “het zwaard des geestes” het woord van God. Maar om dat op de juiste manier doeltreffend te gebruiken hebben we kennis nodig. Als je rijles neemt, dan mag je pas praktijk gaan doen als je je theorie hebt gehaald. En hoe kun je nou je theorie halen? Door in het boekje te studeren. Waarom? Omdat je die kennis nodig hebt als je de weg op gaat waar je deze kennis vele malen moet toepassen in het verkeer.

Wij mogen het zwaard des geestes hanteren in onze strijd, maar dan is het belangrijk om te weten hóé we dat moeten doen, en wat de mogelijkheden zijn. En dat is allemaal te vinden in de Bijbel, een boek dat iedere keer weer nieuw is en waar je iedere keer weer nieuwe dingen in kunt ontdekken. Een boek ook waarin de Here God allang voor iedere situatie Zijn adviezen en bemoedigingen in heeft laten optekenen. Ik ben er blij mee en dankbaar voor.

Uw woord is zo geweldig rijk
een bron van zegeningen,
als U Uw licht daarover geeft
zie ik wel duizend dingen
die mij kunnen helpen dag aan dag
om de goede strijd te strijden,
en die mij leren om in mijn hart
U vrede te bereiden.

In Jesaja wordt over de Here Jezus gesproken en dan wordt er gezegd: “als een schaap dat stom is voor zijn scheerders, zo deed Hij Zijn mond niet open”. Hij kón Zijn mond niet meer opendoen, geestelijk gezien hád Hij geen “stem” meer, Hij lééfde niet meer, Hij was dood, dood door MIJN zonden, die Hij op Zijn schouders had geladen. Op dat moment was er voor Hem geen Vader meer, geen hemels huis, Hij had geen autoriteit, geen kracht, geen majesteit en geen luister, helemaal niets…dood. De Here Jezus kon daar zelf niets, Hij was vastgenageld aan dat kruis, maar er was één ding wat Hij nog wél gedaan heeft, en dat kun je lezen in Lucas 23:46 : En Jezus riep met luider stem: Vader in Uw handen beveel ik Mijn geest. En toen Hij dat gezegd had, gaf Hij de geest. We weten dat God de Vader, Zijn Zoon moest verlaten toen Hij daar aan dat kruis hing, omdat God géén gemeenschap met zonden kan hebben, maar hoewel de Here Jezus op dat moment alle zonden van de wereld droeg, was dat alléén lichamelijk, want geestelijk had Hij nóóit gezondigd en daarom kon God op dat moment wél die geest aannemen, die was rein en zondeloos. Dus….de geest werd op dat moment gescheiden van het lichaam. Enkel en alleen omdat Jezus de zonden in Zijn lichaam ronddroeg, moest Hij gekruisigd worden, moest Hij die verschrikkelijke dood sterven…maar gelukkig (zeggen wij dan) is Hij niet dood gebleven, Hij is opgestaan en wij hebben een levende Here….toch?

Moet je eens even meekijken in I Kor.12:27 : Gij nu zijt het lichaam van Christus en ieder voor zijn deel leden...Hoe vaak heb ik het zelf gedacht en hoe vaak heb ik het al om mij heen gehoord, “waar is vandaag de kracht in de gemeente van Jezus Christus?” Dat is nu geen raadsel meer denk ik, want als wij het lichaam van Christus vormen, dan loopt Hij opnieuw rond met een zondig lichaam. Óndanks dat wij door het bloed van de Here jezus gereinigd zijn, vergeten we nog zo vaak om dan ook rein te blijven, is er nog téveel zonde en onreinheid binnen het lichaam, en is het dus een “dood” lichaam, zonder stem, zonder kracht, zonder macht, zonder majesteit en zonder autoriteit …gewoon dood! En God moet afstand nemen van zo een lichaam, alleen de geest (van Christus) mag bij Hem zijn, er is scheiding tussen de geest en het lichaam. In Jacobus kun je lezen over “dood geloof”. (Jac.2:14-26). Hier wordt ingegaan op het feit dat het geloof zónder werken, dood is. Dat, zoals het lichaam zonder geest dood is, óók het geloof zónder werken, dood is. De werken waarvan ook gesproken wordt, door de Here Jezus in Joh.6:27a : Werkt niet om de spijs die vergaat, maar om de spijs, die blijft tot in het eeuwige leven…en dan gaat het verder in vers 29 : Dit is het werk Gods, dat gij gelooft in Hem, die Hij gezonden heeft. Opnieuw gaat het er hier om dat het niet een kwestie is van, oh ja hoor, ik geloof wel dat de Here Jezus er is. Nee hier wordt opnieuw gezegd dat we “in Hem” moeten geloven, in vers 37b: daar staat: wie tot Mij komt zal Ik geenszins uitwerpen. “In Hem” zijn en “in Hem” blijven. (blijft gij in Mij, dan blijf Ik in U, met andere woorden, dán zal ik Mij niet afscheiden van Mijn lichaam…) Wanneer we hier nu gehoor aan geven, daadwerkelijk “in” Hem zijn, dan zijn we ook automatisch dáár waar Hij is, daar waar Hij ons hebben wil, dan zullen we ook samen met Hem “werken” dus doen wat Hij van ons vraagt, en zo het lichaam van Christus opnieuw levend en rein maken én houden, zodat Zijn kracht, Zijn macht, Zijn majesteit en luister, Zijn autoriteit gezien zal worden, én Zijn stem gehoord zal worden.

Jesaja 59:1-2a : Zie, de hand des Heren is niet te kort om te verlossen, en Zijn oor niet te onmachtig om te horen; maar uw ongerechtigheden zijn het, die scheiding maken tussen u en uw God. (óók vandaag nog, wanneer we niet telkens weer onszelf rein en zuiver houden, maar gelukkig hebben we die mogelijkheid wel door het offer van de Here Jezus.)

Jer.4:3-4 : Want zo zegt de Here tot de mannen van Juda en tot Jeruzalem: Ontgint u nieuw land en zaait niet tussen de doornen; besnijdt u voor de Here en doet weg de voorhuid van uw hart, gij mannen van Juda en inwoners van Jeruzalem, opdat Mijn gramschap niet uitsla als een vuur en onuitblusbaar brande om de boosheid uwer handelingen.

Jeremia brengt deze boodschap omdat het volk hard van hart was geworden. Er was al door verschillende koningen geprobeerd om de mensen bij God terug te krijgen, maar zij waren toch doorgegaan om hun eigen afgoden te aanbidden. Weliswaar in het geheim, maar daar ziet God natuurlijk dwars doorheen.

In deze tijd komt het ook voor dat mensen weliswaar een goede boodschap te horen krijgen, dat er geprobeerd wordt, door middel van het woord van God, de mensen dichter bij Hem te krijgen, maar dat de aanbidding van de afgoden, het bezig blijven met verkeerde dingen, toch gewoon doorgaat.

De Here zegt: “Ontgint u nieuw land en zaait niet tussen de doornen”. Land ontginnen wil zeggen: het klaarmaken voor de bebouwing. Dus eerst alle rommel uit de grond halen en de grond mooi los maken, zodat het gewas ook alle ruimte krijgt om te wortelen en op te schieten. Wat God hier zegt is: Haal de rommel uit je leven, ga ermee aan de slag, laat het niet zitten zodat je tóch elke keer weer in de verleiding komt om met verkeerde dingen bezig te zijn.

Als we eventjes in het nieuwe testament kijken, dan staat er in Mattheus een gelijkenis die de Here Jezus vertelt over een zaaier die zaad zaait. Een gedeelte van dat zaad komt onder andere ook tussen de dorens terecht en als de Here Jezus dat stukje dan gaat uitleggen dan zegt Hij in Matth.13:22 : De in de dorens gezaaide is hij, die het woord hoort, en de zorg van de wereld en het bedrog van de rijkdom verstikt het woord en hij wordt onvruchtbaar. Als we de troep in ons hart laten zitten, dan zal dat het zaad verstikken, en zo iemand wordt “onvruchtbaar”. En dan wil ik daar nog een stukje uit Johannes bij pakken, een stukje dat we allemaal kennen, nl. dat verhaal over de wijnstok. Daar zegt de Here Jezus in Joh.15:1-2a : Ik ben de ware wijnstok en Mijn Vader is de Landman. Elke rank aan Mij, die geen vrucht draagt, neemt Hij weg………

Als je onvruchtbaar bent dan kún je geen vrucht meer dragen en dan wordt je weggenomen van die wijnstok, en als je dan ietsje verder leest dan staat er over die weggenomen ranken geschreven in Joh.15:6b : men verzamelt ze en werpt ze in het vuur en zij worden verbrand… Wat sprak God in dat eerste stukje uit Jeremia? Dat Hij wil dat we de rommel uit ons leven zélf verwijderen en de waarschuwing als we dat niet doen is: “opdat Mijn gramschap niet uitsla als een vuur en onuitblusbaar brande om de boosheid uwer handelingen”.

En dan tóch nog even dit, misschien ten overvloede, maar ik wil dit toch  nog even kwijt, de ranken worden dus wéggenomen van de Wijnstok. Het is niet zo dat ze door hun daden niet in die Wijnstok geënt kunnen worden. Nee, ze wáren al aan de Wijnstok, begrijp je? Maar ze worden er zónder pardon weer vanaf gehaald..!

Geestelijk heb je dat weleens nodig, een nieuwe horizon, dan wordt het tijd om het oude op te ruimen en aan een nieuwe fase te beginnen. Toch kan dat moeilijk zijn want iets dat zoveel jaren van jou geweest is, iets dat bij je hoort, bij je past, om dat los te laten, kan pijn doen, want je kunt het gevoel hebben dat je helemaal niets nieuws nodig hebt en dat je best nog jaren vooruit kunt met wat je hebt.

Soms kunnen we ons zo vastklampen aan bepaalde dingen, ook het idee hebben dat God ons op een plaats gesteld heeft waar we echt ons hele leven moeten blijven. Maar bij God is altijd vooruitgang, altijd vernieuwing. Soms moet je mensen achterlaten, mensen van wie je houdt en die je het liefste dichtbij wilt hebben, soms moet je je land, waar je je hele leven al gewoond hebt, achterlaten om aan een nieuwe toekomst te beginnen. Soms ook is het een simpele droom die je los moet laten, een droom die je koestert maar waarvan je je realiseert dat Gods plan niet in deze droom verwezenlijkt kan worden…

Er zijn veel manieren van afscheid nemen, en dikwijls doet afscheid nemen pijn. Dan is het een afscheid met tranen, tranen die je blik tijdelijk vertroebelen, maar die er toch uiteindelijk voor zorgen dat het venster van je hart schoongewassen wordt, zodat je een nieuw uitzicht krijgt en een nieuwe horizon mag ontdekken. Bij God is afscheid nemen nooit het einde, maar altijd het begin, het begin van iets nieuws, iets beters.

Je ziet dwars door je tranen heen
een stukje horizon,
je blik wil nog naar achteren
naar waar het ooit begon…
Maar God heeft grote plannen
Hij maakt een nieuw begin,
het oude is voorbij
je mag een nieuwe fase in.

Van de week moest ik denken aan een voorvalletje van een aantal jaren geleden.

Mijn dochter en schoonzoon die een kindje verwachtten, hadden een prachtige kinderwagen kado gekregen van de schoonouders van mijn dochter. Een hele moderne wagen, voorzien van allerlei snufjes en handigheidjes. Nou wil het geval dat mijn andere dochter óók op zoek was naar een kinderwagen omdat die van haar het niet meer zo erg goed deed. Zij had via marktplaats een advertentie gezien en ik ben toen samen met haar naar die mensen van de advertentie geweest om te zien hoe de kinderwagen eruitzag. Het grappige is, dat deze wagen exact hetzelfde was als de nieuwe die mijn andere dochter net gekregen had. Het enige verschil was dat deze een voorloper was van de allernieuwste en zodoende een paar kleine dingetjes had die ietsje afwijkend waren, maar verder was het net zo’n wagen. Hij zag er prima uit en mijn dochter heeft hem toen gekocht.

We waren daar om die wagen te bekijken en alleen de man was aanwezig. Deze was van alle markten thuis en heeft ons precies laten zien hoe alles werkte, hoe je hem gemakkelijk in kon klappen, hoe je de wielen er met een klein tikje vanaf kon halen, hoe je de kinderwagenbak kon verwisselen voor de wandelwagenbak, enz.enz. Heel handig om alles zo mooi uitgelegd en gedemonstreerd te krijgen en zodoende konden we hem heel klein opvouwen en meenemen in de auto.

Inmiddels werd het kleintje van mijn andere dochter geboren en de kraamverpleegster wilde hem in de wagen leggen en die naast het bed in de slaapkamer van mijn dochter zetten, zodat hij vlakbij zijn moeder kon zijn. Hiervoor moest de wagen dus verplaatst worden en ingeklapt. Stefanie wist niet hoe dit moest en belde Gabriëlle op om haar te vragen hoe de wagen ingeklapt moest worden. Gabriëlle heeft haar toen verteld hoe het moest en toen was het zo gepiept. Maar ik vond het toch weer zo’n mooie gedachte eigenlijk.

Mijn ene dochter kocht een gloednieuwe wagen en kreeg er een gebruiksaanwijzing bij hoe ze het ding in elkaar moest zetten. Gebruiksaanwijzingen zijn soms best wat ingewikkeld en niet zo heel erg goed te begrijpen. Mijn andere dochter kreeg een demonstratie van de vorige eigenaar van de wagen, die, door de wagen intensief te gebruiken, precies wist hoe hij er vanalles mee kon doen. Gabriëlle, inmiddels ook al vertrouwd met de wagen, kon op haar beurt haar kennis ook weer doorgeven aan mijn andere dochter.

Soms maken we dingen mee waarvan we het idee kunnen hebben dat het totaal geen nut heeft. Je kunt door diepten gaan in het leven waarvan je soms zou wensen dat je er niet doorheen zou hoeven gaan. Maar dan toch, wanneer we zelf door moeiten heen zijn gegaan, wanneer we strijd hebben geleverd, wanneer we zijn gevallen en weer opgestaan, dan is het zo fijn dat we onze ervaring(en) kunnen gebruiken om anderen te begrijpen en mee te bemoedigen. Anderen die de Bijbel soms juist op zulke momenten “moeilijk” vinden. We kunnen uit eigen ervaring vertellen hoe te handelen, en we kunnen echt meevoelen met de ander. En dát is iets wat mensen zó nodig hebben. Een luisterend oor en een begrijpend hart. Wij allen hebben in ons leven dingen meegemaakt waar we andere mensen mee kunnen helpen. God wil ons júíst gebruiken voor diegene die door dezelfde moeite heengaat als jij en ik, júíst omdat we hem of haar dan zó goed kunnen begrijpen. Het geeft voor die ander ook een stukje herkenning en kan daadwerkelijk het hart aanraken, en dat is zó waardevol.

I Thess.5:16-18 : Verblijdt u te allen tijde, bidt zonder ophouden, dankt onder alles, want dat is de wil Gods in Christus Jezus ten opzichte van u.

Het is misschien helemaal niet zo’n gek idee om de Here God te danken, óók als het ons eens niet zo goed gaat, en blij te zijn, niet omdat het allemaal zo moeilijk gaat, maar omdat we wéten dat Hij ons nooit in de kou zal laten staan. En wanneer we zo, op een goede manier met de dingen omgaan dan zal de Here God het zéker eenmaal gebruiken om voor een ander tot zegen te zijn.

U was bij mij op elk moment,
ook in mijn pijn en nood,
U bent voor mij een toevluchtsoord 
Uw liefde is zo groot.
Wat ik met U ervaren mocht
heeft mij enorm gesterkt,
en ik weet dat U in ieders leven
nét zo geweldig werkt!

Ik heb in het verleden nogal eens een virus in mijn computer gehad. Nu is mijn broer natuurlijk nogal handig met dit soort dingen, maar af en toe was het een heel werk om ze weer weg te krijgen, dan was hij er uren mee bezig en moest allerlei toeren uithalen om het weer goed te krijgen. Het vervelende van die virussen is, dat ze de hele boel saboteren, alles gaat heel langzaam, de hele computer loopt constant vast of noem nog maar meer narigheid op.

Mijn broer heeft mij verteld dat die virussen zijn binnengekomen doordat ik mails had geopend van onbekende afzenders. Ik ben daar op gaan letten en heb dat niet meer gedaan. Maar wat wil nou het geval, ik kreeg mailtjes binnen met afzenders die ik wél ken, bekende namen, dus die heb ik vrolijk wél weer geopend, waarna bleek dat de inhoud van de mails helemaal nergens over ging, en dat zo’n mail ook helemaal niet kwam van mensen die ik kende, het leek alleen maar zo omdat hun naam gebruikt was. Maar inmiddels had ik tóch weer nieuwe virussen binnengehaald, dóór deze mailtjes. Ik heb mijn broer gevraagd hoe dat kan dat deze mensen dan namen gebruiken die in mijn adressenbestand voorkomen. Hij vertelde dat ze dat op de één of andere manier aan de weet kunnen komen en dan zo’n naam gebruiken om je te misleiden.. Tja, hóé weet ik dan wat ik wel en niet mag openen? Daar wist mijn broer raad op, hij heeft een ander e-mail programma geïnstalleerd waarbij ik éérst de inhoud van een mailtje kan controleren, vóórdat ik hem definitief binnenhaal, dus dat doe ik trouw. Niks meer zomaar open maken, altijd alert zijn en controleren.

Kijk en dát kan ik dan ook weer terugbrengen op mijn eigen leven. Weet je, hoewel de Here Jezus mijn leven schoongemaakt heeft, gebeurt het toch steeds weer dat er dingen op mijn weg komen die mijn leven opnieuw kunnen saboteren. De tegenstander van God, de duivel, probeert alles om in mijn leven te infiltreren. Maar als hij zou komen met grof geschut, dan heb ik dat natuurlijk gelijk door en zou er niet intrappen. Maar dát is nou juist het geniepige, hij komt met hele subtiele dingen en hij gebruikt daarvoor wegen en methoden die nét lijken alsof ze van God komen. Het ziet er zo vertrouwd uit en zonder erg trap je er dan in.

Er zijn voor een ieder weer andere dingen die de duivel kan gebruiken om ons te verleiden. Maar ook voor ons is het mogelijk om de dingen eerst te checken voordat we ze binnenhalen in ons leven. De Bijbel zegt in Ef.5:10-11 : en toetst wat de Here welbehaaglijk is. En neemt geen deel aan de onvruchtbare werken der duisternis, maar ontmaskert ze veeleer.

Eerst nadenken en ons afvragen of iets wel van God is, en zo niet, dan mogen we de werken der duisternis ontmaskeren, vóórdat ze schade in ons leven kunnen aanrichten en ze meteen uit onze gedachten “deleten”. Het is goed om voorzichtig te zijn en inderdaad eerst alle dingen te toetsen.